نقش شرکت‌های حمل‌ونقل در ورشکستگی کامیوندران
ریشه بسیاری از مشکلات امروز صنعت کامیونداری در دست شرکت‌های حمل‌ونقل جاده‌ای است که مهمترین آن عدم وجود نظام مهندسی شده تشخیص، تخصیص و پرداخت کرایه حمل کالا (تن-کیلومتر ) در بین این شرکت‌ها برای نرخ‌گذاری است
نقش شرکت‌های حمل‌ونقل در ورشکستگی کامیوندران
تین‌نیوز | مالک نخعی :
شرکت ها مهمترین بخش در به‌وجود آمدن ضعف اقتصادی برای کامیونداران هستند. نتیجه توافق کردن بر سر کرایه با صاحب کالا به‌جای در نظر گرفتن هزینه‌های ثابت و متغیر کامیون و سود منطقی سرمایه‌گذاری در کامیونداری، ورشکستگی صنف شد.
شرکت‌های حمل‌ونقل بدون در نظر گرفتن سود یا زیان کامیوندار، بازار رقابت کامل ایجاد و در این عرصه هر روز از جیب کامیوندار مناقصه را به نفع خود تمام کردند، آنقدر با این روش جیب کامیوندار را زدند که کامیوندار پول نقد، اعتبار شخصی و حتی سرمایه‌های زود نقدشونده (خودروی سواری - طلای همسر ) را صرف نگهداری کامیون و خدمت‌رسانی به جامعه کرد.
سئوال این‌جاست در عمل شرکت‌های حمل‌ونقل (دلالان و رانت خوارهای کوچک) در کجای گردونه حمل کالای جاده‌ای قرار دارند و اساسا وجود یا عدم وجود آنها چه مزیت و یا چه آسیبی خواهد داشت؟ شرکت‌هایی که هیچ نفعی را برای شریک تجاری خود (کامیوندار) ایجاد نکرده‌اند و در عوض در بسیاری موارد مناقصه، منافع کامیوندار را برای کسب سهم بیشتری از بازار حمل اداره کرده‌اند.
ریشه بسیاری از مشکلات امروز صنعت کامیونداری در دست شرکت‌های حمل‌ونقل جاده‌ای است که مهمترین آن عدم وجود نظام مهندسی شده تشخیص، تخصیص و پرداخت کرایه حمل کالا (تن-کیلومتر ) در بین این شرکت‌ها برای نرخ‌گذاری است و وظیفه‌ای با این درجه اهمیت را به بازار رقابت کامل و عرضه و تقاضا سپرده‌اند و همواره با عبارت نامبارک و مسموم کرایه توافقی (بین صاحب کالا و شرکت حمل) راه کسب درآمد منطقی را بر کامیوندار بسته‌اند.
امروز ناتوانی کامیونداران در اداره امور، تیغ دو لبه‌ای شده است که از یک سو رگ درآمدی کامیوندار و از سوی دیگر جایگاه حقوقی شرکت‌های حمل را بریده است و نان آنان را آجر کرده است!
امروز این سوال مهم ذهن تمامی مسئولان و مردم را به خود مشغول کرده است، در شرایطی که بر اساس آخرین ضوابط تاسیس، شرکت‌های حمل مالک حداقل پنج دستگاه کامیون ۱۹ تن و بیشتر هستند چرا در خدمت‌رسانی به جامعه در غیاب کامیونداران تک واحدی عاجز مانده‌اند؟
این بدان معنا است که در زمان تمدید پروانه بهره‌برداری شرکت‌های حمل‌ونقل، ضوابط زمان تاسیس رعایت نشده و به شرکت حملی که ضوابط را رعایت نکرده مجوز بارنامه نویسی و دلالی داده شده است.
خلاصه کلام؛ صنعت حمل‌ونقل کالای جاده‌ای مشکلی بزرگتر از شرکت‌های حمل‌ونقل و تشکل کارفرمایی آنها ندارد! آنجا که با محاسبه علمی کرایه حمل و در پی آن افزایش کرایه و نیز تشکیل و یا تقویت سالن‌های اعلان بار مخالفند.
* مهندس عمران و راننده خود مالک کامیون
** این یادداشت در شبکه‌های اجتماعی منتشر شده است
منبع : تین نیوز 11 مهر ماه 97