نائب رئیس هیات مدیره انجمن شرکت‌های حمل و نقل بین‌المللی استان مطرح کرد افزایش هزینه‌ها و افزایش زمان ترخیص کالا، اصلی‌ترین موانع توسعه ترانزیت
نائب رئیس هیات مدیره انجمن صنفی شرکت‌های حمل و نقل بین‌المللی خراسان رضوی با اشاره به موانع پیش روی توسعه ترانزیت کشور تصریح کرد: یکی از موانع بالا رفتن هزینه‌ها بود و مورد دیگر نیز مساله زمان بود. ما در آن زمینه نیز کم آوردیم و محموله‌ای که ظرف 3 روز باید از کشور خارج می‌شد، بین 10 روز فقط در مرز دوغارون معطل می‌شد.
به گزارش ایسنا- منطقه خراسان، محمود امتی ظهر امروز در نشست خبری با اصحاب رسانه با بیان اینکه در طول سال 95 کل کالاهایی که در داخل کشور ترانزیت شده، 11.5 میلیون تن بوده است، اظهار کرد: یکی از مسیرهای که ما در استان در آن فعال هستیم، مسیر مربوط به افغانستان است و حجم بسیار زیادی از ترانزیت ما به کشور افغانستان وارد می‌شود. در واقع بارهای ما بارهای ما از سه مسیر افغانستان، پاکستان و جدیدا از مسیر ریلی مستقیم از چین وارد این کشور می‌شود.
وی ادامه داد: در حال حاضر افغانستان مرز دریایی نداشته و از نظر مرزهای هوایی فعال نیز نیست اما بیشترین بار ایران از مسیرهای مرز دوغارون، میل 78، مرز میلک و از مزار شریف وارد افغانستان می‌شود.
امتی با بیان اینکه کشور ما در حوزه ترانزیت در بسیاری از موقعیت‌ها نسبت به رقبای خود بهتر عمل کرده، گفت: این‌ها همه به خاطر وجود امنیت بسیار، سرعت بالای حمل بار و همچنین هزینه‌های کمتر بوده است اما به دلیل اینکه در بحث سرعت موانعی بر سر ما قرار گرفت و ما نتوانستیم سرویس‌دهی خوبی داشته باشیم، بخشی از این فرصت به پاکستان واگذار شد.
نائب رئیس هیات مدیره انجمن صنفی شرکت‌های حمل و نقل بین‌المللی خراسان رضوی عنوان کرد: پس از اینکه کشور پاکستان برخی مشکلات را برای بارهای افغان ایجاد کرد، بسیاری از محموله‌های تجاری این کشور از مسیر ایران منتقل شد و این فرصت خوبی بود تا بار آن‌ها را حمل کنیم و به آن‌ها سرویس دهیم ولی باز هم به خاطر برخی موانع نتوانستیم از این موقعیت به خوبی استفاده کنیم.
وی با اشاره به موانع پیش روی توسعه ترانزیت کشور تصریح کرد: یکی از موانع بالا رفتن هزینه‌ها بود و مورد دیگر نیز مساله زمان بود. ما در آن زمینه نیز کم آوردیم و محموله‌ای که ظرف 3 روز باید از کشور خارج می‌شد، بین 10 روز فقط در مرز دوغارون معطل می‌شد.
امتی خاطرنشان کرد: ما یک فرصتی در کشور داریم به نام ترانزیت که یک فرصت خدادادی است و باید از آن استفاده بهینه کنیم. کشوری مانند چین بالغ بر 1000 میلیارد دلار سرمایه‌گذاری می‌کند که یک از مسیر از کشور خود به اروپا و روسیه هدایت کند اما ما با یک نعمت خدادادی مواجه هستیم ولی نمی‌توانیم از آن به درستی استفاده کنیم.
نائب رئیس هیات مدیره انجمن صنفی شرکت‌های حمل و نقل بین‌المللی خراسان رضوی با بیان اینکه شاید عمده این مسائل ناشی از مسایل سخت‌افزاری است، گفت: ما در بنادر خودمان آنطور که باید سرمایه‌گذاری نکرده‌ایم و مراجعه‌کنندگان با تخلیه بارهای طولانی مواجه هستند. ابزار کار ترانزیت و حمل و نقل بین‌المللی ناوگان و کامیون است. ما متاسفانه کامیون‌ها را با قیمت حدود 70 درصد بیشتر از قیمت جهانی به رانندگان واگذار می‌کنیم و همین باعث شد در 10 سال گذشته تقریبا 45 درصد حمل ترانزیت کشور به ناوگان خارجی و افغانی واگذار شود.
وی اضافه کرد: آنچه که ابزار کار ما محسوب می‌شد و باید مورد حمایت قرار می‌گرفت، ناوگان بود که متاسفانه با قیمت بالایی واگذار شد و ما نتوانستیم شرکت‌های توانمندی را شکل بدهیم. همچنین یکی دیگر از موانع سر راه ما مساله قوانین است. این قوانین از منابعی مانند قانون تجارت، قانون امور گمرکی، قانون جاده‌ای و... نشات گرفته است. به دلایلی که بعضی از این قوانین با دیگری تناقض دارد، ما نتوانسته‌ایم از یک قانون جامع و مدون برای ترانزیت بهره‌مند باشیم.
نائب رئیس هیات مدیره انجمن صنفی شرکت‌های حمل و نقل بین‌المللی خراسان رضوی با اشاره به نبود متولی ثابت برای ترانزیت کشور تصریح کرد: متاسفانه این بخش یک متولی خاص ندارد که شرکت‌های ما به آن مراجعه کنند. اگر بخش خصوصی و شرکت‌های حمل و نقل ما تجهیز شوند و مورد حمایت قرار گیرند، می‌توانیم در حوزه حمل و نقل به پیشرفت چشم‌گیری دست یابیم. ما ظرفیت آن را داریم که اگر بارهای کشورهای آسیانه میانه از کشور ما حمل شود، بالغ بر 15 میلیون تن کالا از مسیرهای داخلی ترانزیت خواهد شد.
امتی ادامه داد: تراز تجاری ما با کشور افغانستان حدود 1.5 تا 2 میلیارد دلار است. اگر این کشور را در حوزه ترانزیت و حمل و نقل بین‌المللی از دست بدهیم، یکی از مسیرهای درآمدزای خود را از دست خواهیم داد. ترانزیت یعنی امنیت برای کشور؛ ترانزیت به معنی اشتغال‌زایی محسوب می‌شود و خود بالغ بر 200 فرصت شغلی ایجاد می‌کند که اگر به آن اهمیت داده شود، می‌توان جایگاه ویژه‌ای در درآمد خالص ملی به آن اختصاص داد که بعد از نفت و گردشگری، شاید ترانزیت به عنوان چهارمین گزینه درآمدزایی معرفی شود.
منبع :ایسنا خراسان رضوی 10 مرداد ماه 96