اخبار انجمن

کمبود دانش، حلقه مفقوده صنعت ترانزیت

تاریخ : 1400/09/29


بسیاری از کارشناسان معتقدند برای توسعه هر بخشی در وهله نخست، باید به آموزش تخصصی آن حوزه توجه نمود. بخش حمل و نقل بین‌المللی و ترانزیت هم از آن بخش‌های تخصصی است که فعالان بخش خصوصی و مدیران دولتی مرتبط با آن، برای تصمیم‌گیری و اقدام بهتر باید دارای تخصص لازم باشند.
به گزارش ترابرد، محمدرضا قربانی، رئیس کمیته سوخت انجمن حمل و نقل بین‌المللی خراسان رضوی معتقد است سه موضوع مهم را می‌توان حلقه مفقوده حل مشکلات حمل و نقل بین‌المللی دانست و مساله اول، کمبود دانش در این حوزه است.
قربانی می‌گوید: ما در بخش خصوصی و دولتی در حوزه حمل و نقل بین‌المللی، دچار کمبود دانش هستیم. حداقل انتظار این است که یک دانشگاه علمی-کاربردی برای تدریس مباحث و نکات مرتبط با امر حمل و نقل بین‌المللی داشته باشیم؛ زیرا برای آینده به مدیرانی احتیاج داریم که حداقل در دانشگاه تخصصی حمل و نقل دوره دیده باشند.
وی با تاکید بر لزوم وجود شعبات قضایی تخصصی در بحث ترانزیت تصریح می‌کند: امروز شعبات قضایی با قضاتی که دوره‌های تخصصی حمل و نقل را دیده باشند، وجود ندارد تا پرونده‌ها و اختلافات حمل و نقلی را به صورت تخصصی بررسی کنند. در حال حاضر، برخی پرونده‌ها به شعباتی ارجاع می‌شود و آرایی صادر می‌گردد که جای بحث زیادی دارد. این موضوع نیز ناشی از همان کمبود دانش حمل و نقلی است.
رئیس کمیته سوخت انجمن حمل و نقل بین‌المللی خراسان رضوی به موضوع ضعف در بحث لجستیک و نبود پشتوانه‌ای قوی در حمل و نقل بین‌المللی به عنوان دومین مساله در حلقه مفقوده بخش ترانزیت اشاره می‌کند.
به گفته قربانی، عدم توسعه و به‌روزرسانی بخش حمل و نقل، سومین عامل در عدم حل ریشه‌ای مشکلات حمل و نقل است. او در این خصوص اظهار می‌کند: یکی از نکات مرتبط با این مساله، موضوع فرسودگی ناوگان ماست که به واسطه آن، بازار اروپا را از دست داده‌ایم. هم اکنون اکثر ناوگان ما چینی شده‌اند که عمر مفید آنها بین 5 تا 10 سال است و پس از 10 سال به نظر می‌رسد از رده خارج می‌شوند. در حال حاضر نیز در تردد آنها به اروپا دچار مشکل هستیم.
وی تصریح می‌کند: متاسفانه به علت اینکه عده‌ای معدود، سودی از واردات کامیون‌های چینی کسب می‌کنند، این ناوگان را به اسم مونتاژ وارد می‌کنند. از طرفی، واردات کامیون که دارای پلاکی عمومی است، در قانون به مثابه خودرویی با پلاک خصوصی درنظر گرفته شده و سخت‍گیری‌های ماشین‌های شخصی در واردات کامیون‎ها اعمال می‌گردد.
رئیس کمیته سوخت انجمن حمل و نقل بین‌المللی استان یادآور می‌شود: ما باید بتوانیم ناوگان را نوسازی کنیم و با کشورهای اطراف مثل ترکیه رقابت کنیم. امروز کامیونی که در افغانستان 40هزار دلار قیمت دارد، برای ما 4 تا 5 میلیارد تومان هزینه به دنبال دارد. این تفاوت قیمت برای ما با کشورهای اطراف باعث کم‌توانی ما در رقابت می‌شود.
وی عدم همراهی بخش دولتی با بخش خصوصی در موضوع ترانزیت را دلیل اصلی عدم حل مشکلات این صنعت می‌داند و می‌گوید: بخش دولتی ما در کنار و همراه بخش خصوصی در این قضیه نیست تا از راهکارهایی که از سوی مدیران بخش خصوصی ارائه می‌شود، استفاده کند. اینکه مدیران دولتی گوش شنوایی برای شنیدن حرف‌ها و و راهکارهای بخش خصوصی داشته باشند، مهم است. ما مدیران باتجربه‌ای در بخش خصوصی داریم که عمری است در این صنعت خدمت می‌کنند و دارای کوله‌باری از تجربه هستند. راهکارهای این افراد در حل مشکلات این صنعت باید به مرحله آزمایش گذاشته شود تا با آزمون و خطا به نتیجه برسیم و این صنعت را توسعه دهیم؛ اما متاسفانه بخش دولتی اعتماد لازم را به بخش خصوصی ندارد.