همایشهایی نظیر همایش ملی ترانزیت باید بیش از این برگزار شود
محسن رکنی، مدیر پایانه مرزی لطفآباد
قطعا با توجه به موقعیت ویژه کشور در حوزه دالانهای ترانزیتی و برگزاری همایش ملی ترانزیت میتواند در انتقال تجارب و آگاهی دادن و همچنین استفاده از اطلاعات و دادههای علاقهمندان و فعالان بخش حمل ونقل بینالمللی مفید باشد.
به نظر میرسد در حال حاضر برای برگزاری همایشها و سمینارهای مرتبط با ترانزیت باید بیشتر مورد توجه قرار گیرد و در این جلسات باید از نظرات صاحبنظران ایرانی و خارجی استفاده نمود.
برگزاری این همایشها به انتقال تجربهها و دانشی که تجار و بازرگانان و از همه مهمتر شرکتهای حمل و نقل بینالمللی کسب کردهاند، کمک شایانی میکند و قطعا در انتقال مشکلات به مسئولان دولتی بیتاثیر نیست.
آگاهی از کنوانسیونها، تفاهمنامهها و... برای فعالان حوزه ترانزیت بسیار پر اهمیت است و از دیگر سو این همایشها تلنگری به بخش خصوصی و بخش دولتی نیز خواهد بود. تلنگر از این باب که مسئولیت در این حوزه تا چه اندازه اهمیت دارد.
برگزاری همایشهایی نظیر همایش ملی ترانزیت تنظیمگری در تصمیمات را باعث میشود به نوعی که تا مدتها مسئولین امر را به تنظیم مسیر مستقیم خود سوق میدهد و از حاشیهپردازی میکاهد.
اگر ایران عزیزمان پیش از این به عنوان کشوری تاثیرگذار در حوزه ترانزیت شناخته میشد، بخشی از آن به این دلیل بود که کشورهای منطقه از علم و آگاهی لازم در مورد ترانزیت و اهمیت تاثیر حمل و نقل بر اقتصاد کشورشان برخوردار نبودند؛ از همین رو لازم است با یک برنامه دقیق و اصولی رو به جلو حرکت کنیم و به جایگاه اصلی خود به عنوان شاهراه ترانزیتی برسیم و از گذشته نیز فراتر رویم.
به اعتقاد من فرصتها و استعدادهای لازم برای این منظور در کشور وجود دارد اما مشکل اصلی عدم هماهنگیهاست. برای رسیدن به نقطه مطلوب در حوزه حمل و نقل بینالمللی و ترانزیت باید به یک صدای واحد برسیم.
همیشه به صورت تئوری همه معتقدند که همه دستگاههای مستقر در مرز برای تسهیل در ترانزیت میبایست تحت عنوان پنجره واحد، خدمات بدهند اما در واقعیت هنوز به این مهم دست نیافتیم.
من موضوعم را طرح یک سوال دنبال میکنم؛ آیا با رفتارهای فعلی و تصمیمات لحظهای و از همه بدتر بخشینگری که تا الان بروز دادهایم، توانستهایم موفق باشیم؟
به نظر من در صورتی به پیشرفت میرسیم که به یک صدای واحد برای رسیدن به هدف یکسان برسیم تا بتوانیم فرصت لازم را فراهم کنیم و به پای دیگران برسیم.
یکی از راههای ایجاد هماهنگی، برگزاری همین همایشهاست که امیدواریم بیشتر از پیش نیز ادامه یابد.
در کنار این موضوع لازم است از تصمیمگیریهای آنی و بدون برنامهریزی برای اجرا در پایانههای مرزی جلوگیری شود. گاهی برخی تصمیمات در دستگاههای بالادستی اتخاذ میشود که در مرزها به واسطه مشکلات اقتصادی و فرهنگی شهرهای مرزی و همچنین عدم آگاهی و تسلط مقامات محلی قابلیت اجرایی ندارد.
در پایان برای از بین بردن موانع و چالشها و تسهیل در ترانزیت ناگزیریم که مدیریت یکپارچه مرزی را با قید فوریت اجرایی کنیم که امیدوارم مقالاتی در این خصوص در همایش ارائه شود.